Praten met je kind
Hij was bijna 3 jaar toen mijn zoon weigerde naar de wc te gaan op het kinderdagverblijf. Ik begreep het niet goed want thuis was het geen probleem. Ik ging met hem in gesprek omdat ik het wilde snappen. Hij zei: ‘ik wil daar niet want iedereen is er bij.’ Ik heb dit besproken met de leidsters en het bleek dat het hele groepje op elkaar stond te wachten als ze om de beurt naar op de wc gingen. Vanaf toen mocht hij alleen met een juf en was het opgelost. Alhoewel hij nog jong was kon hij al heel goed aangeven wat er was. Mooi hoe kinderen al op jonge leeftijd kunnen vertellen wat ze van dingen vinden. Kinderen zijn heel deskundig over zichzelf en het is de kunst voor ons, als volwassenen, om ze uit te dagen deze kennis met ons te delen. Want wij kunnen daar zoveel van leren!
In gesprekken met ouders merk ik soms dat ze aan het zoeken zijn naar hoe dat moet. Natuurlijk ben jij als ouder degene die de grens aangeeft. Maar je kan wel over dingen in gesprek gaan. Bijvoorbeeld het avondeten verloopt niet prettig. Al een paar avonden ben je aan het mopperen en je baalt er van want dit is niet de sfeer die je wilt tijdens het eten. Het naar bed gaan is een strijd, opruimen is een probleem of er is veel ruzie onderling. We kennen het allemaal!
Hoe kan je hierover met je kind in gesprek gaan?
Bespreek deze dingen niet op het moment dat het zich voor doet. Je kan beter op een ander rustig moment in gesprek gaan. Bespreek eens eerlijk hoe jij naar dat moment van de dag kijkt en wat je daarin jammer vindt. Probeer, zonder het kind af te wijzen, te vertellen welk gedrag je niet leuk vindt. Wees duidelijk dat je bepaald gedrag niet meer accepteert. Vertel ook dat je nadenkt over hoe het anders zou kunnen en dat je benieuwd bent hoe hij/zij er naar kijkt. Daag je kind uit mee te denken en met oplossingen te komen.
Luister goed naar wat je kind zegt zonder meteen met een reactie te komen. Zoek samen naar een positieve passende oplossing binnen de grenzen die jij aangeeft. Als het kind als oplossing heeft om voor de tv te eten hoef je hiermee niet akkoord te gaan als jou dat geen goed idee lijkt. Spreek vervolgens af de gekozen oplossing uit te gaan proberen de komende tijd. Hiermee heb je je kind medeverantwoordelijk gemaakt en uitgedaagd in zijn deskundigheid en positieve invloed. Bedank je kind voor het feit dat het mee wilde denken en zijn mening wilde geven.
Wanneer dit de eerst komende keer goed gaat dan is het heel belangrijk te benoemen hoe fijn je dat vindt. De situatie van mopperen is verandert naar een gezellig moment waarin je complimenten kan geven.
