Regels en grenzen

‘Met een beetje doorzeuren gingen mijn ouders toch overstag.’ Dat zei een van de pleegkinderen die een tijd geleden bij ons in huis woonde. We hebben overigens meer kinderen in huis gehad die de eerste twee weken nodig hadden om te wennen aan de regels en grenzen in ons gezin. Een ander kind benoemde ‘dat het eigenlijk wel fijner is want dan weet ik zeker hoe het gaat’.

 

In mijn werk hoor ik in toenemende mate dat we te maken hebben met kinderen die grensoverschrijdend gedrag laten zien. Hebben we moeite met grenzen stellen of zijn we niet consequent genoeg? Is onze generatie opvoeders het product van de vrije opvoeding die zelf nooit regels en grenzen kregen?

Kinderen bepalen veel, of gaan constant de discussie aan. Soms gaat het niet om het onderwerp maar om de discussie of de strijd. Deze kinderen hebben het moeilijk, bijvoorbeeld op school. Daar wordt het gedrag niet geaccepteerd. Dit kan leiden tot driftaanvallen en ongewenst gedrag. Ze zijn gewend hun zin te krijgen en over de grens te kunnen gaan. Scholen zien dit steeds vaker binnen hun school. Kinderen die alles krijgen wat ze willen, zowel in materieel opzicht als pedagogisch, zijn vaak op zichzelf gericht, egocentrisch en kunnen moeilijk rekening houden met anderen.

Wanneer onze kinderen geen tegenslag gewend zijn dan krijgen ze het vroeg of laat moeilijk. Leren omgaan met ongemak is heel belangrijk. Dat geeft je de mogelijkheid om te leren hoe je met  problemen om kunt gaan en hoe je ze kunt overwinnen. Het leert hoe je om kan gaan met frustraties. Frustratietolerantie mooi gezegd!  Als je als kind helemaal niet geleerd hebt om te gaan met teleurstellingen dan is de kans groot dat je op latere leeftijd te maken krijgt met angst en depressie, moeite hebt met aangaan van relaties en moeite hebt in het vasthouden van een baan of te werken onder een baas. Frustratie tolerantie is dus van wezenlijk belang!

 

Als je dit leest dan voelt de opvoeding als een hele grote verantwoording? Dat is het ook! Toch pleit ik voor een opvoeding waarin je in alle ontspannenheid en met gezond verstand regels, grenzen en liefde biedt. Alle kinderen zoeken de grens op en gaan net zo lang door tot ze de grens tegen komen. Dus kan je hem maar beter op tijd geven. En kinderen hebben het nodig om af en toe ‘in hun sop gaar te koken’.

Denk na over wat je belangrijk vindt en waar voor jou de grenzen liggen en houd je daar aan. Zorg ervoor dat je als ouders op een lijn zit en praat hier met elkaar over.

Je kind wordt er een beter mens van als het grenzen kent, die van zichzelf en van een ander. Tegenslagen, frustraties zijn factoren die voor groei zorgen naast een grote portie aanmoediging, complimenten en liefde!